Wild Hearts İnceleme

Wild Hearts oyununu birkaç kelimeyle özetlemek isteseydim, “Death Stranding ve Fortnite ögeleri içeren Monster Hunter oyunu” diyebilirdim. Capcom’un Monster Hunter serisinden açıkça esinlenilmiş Japon folkloruna derinlemesine dalmış bir dünya ve merkezinde “kemono” adındaki mitolojik canavarların avcıları olan biz. Temel savaş sistemleri de oldukça benzer.

İlginçtir ki, bu oyun geliştiricilerin Monster Hunter serisine ilk karşılığı değil. Omega Force stüdyosunun bir önceki serisi Toukiden, olumlu tepkilere rağmen kült markayı sarsmakta başarısız olmuştu. Geliştiriciler bundan ders almış görünüyor ve bu kez avcı olarak oynama formülünü güçlü bir şekilde yenilemeye karar vermişler.

Kendi içinde zaten son derece ayrıntılı ve zorlu olan savaşta, artık “karakuri” adı verilen kendi inşa ettiğimiz yapılardan yararlanıyoruz. Bunlar arasında, örneğin, kendimizi düşmanlara fırlatabileceğimiz sandıklar veya silahlarımızı ateşe verip ekstra ateş hasarı vermemizi sağlayan meşaleler yer alıyor. Zamanla, kendimizi saldırılardan korumamıza veya güçlü hasar vermemize yardımcı olacak daha karmaşık ve daha güçlü araçların kilidini açabiliyoruz.

Savaş alanında kullanılan karakurilere ek olarak, toplanan hammaddeler sayesinde seyahat ve av planlaması için ana kamplar ve mekanik yapılardan oluşan bir altyapı da oluşturabiliyoruz. Planörler veya mancınıklarla seyahat çok daha hızlı hale gelebiliyor. Öte yandan av kulesi, canavarların izini sürmemize yardımcı olurken, barajlar inşa etmek düşmanların geri çekilme yolunu kapatmamızı sağlıyor.

Zamanla, savaşı daha da çeşitli hale getirecek ve bir sonraki çatışmalarımızı dikkatlice planlamamıza izin verecek daha fazla yükseltme ediniyoruz. Daha da önemlisi, yapılar bir kez inşa edildikten sonra kemonolar tarafından yok edilmedikleri sürece dünyanın kalıcı bir parçası haline geliyor.

Wild Hearts’da sekiz çeşit silah bulunuyor.

Temeli silahla mücadele olan oyuna bir silahla başlıyoruz ve zamanla sekiz çeşit silaha daha erişebiliyoruz. Bir katana, bir yay, bir sopa veya karakteristik bir Japon şemsiyesi olan bir “vagasa” arasından seçim yapabiliriz. Bunların her biri dövüş stiline veya rakibin türüne uyacak şekilde yükseltilebiliyor ve değiştirilebiliyor. Ayrıca, her silah için benzersiz olan karmaşık vuruş, savunma ve kombo sistemine de alışmanız gerekiyor.

Geliştiriciler, çalışmalarını Capcom’un yapımlarından ayıran ayrıntılı bir hikâye katmanıyla övünseler de bu oyunun en az önemli kısmı. Buradaki hikâye sadece sıradaki ava ulaşmak için bir bahane. Olayların gelişimini yakından takip ettiğimi ve karşılaştığım karakterlerle diyalogları düşünceli bir şekilde yürüttüğümü söylersem yalan söylemiş olurum. Daha fazla canavarı yenmenin verdiği haz ve tatmin, diyalogların aksine oynamak için yeterli bir motivasyon.

Oyun, zengin dünyası, etkileyici kare hızları ve orijinal düşman tasarımlarıyla büyüleyici olsa da, grafiksel olarak ciddi şekilde geri kalmış ve yer yer Nintendo Switch konsolundaki (her ne kadar oyun bu konsola çıkmamış olsa da) bir oyunun başarısız portunu andırıyor.

Neyse ki Wild Hearts, mükemmel oynanışıyla kendini öne çıkartıyor. Omega Force stüdyosunun son çalışmasını oynamak tek kelimeyle harika. Oyunun ilk çıkış yaptığı süreçte optimizasyon konusunda oyuncular tarafından olumsuz değerlendirilse de geçen bu sürenin ardından optimizasyon sorunları çoğunlukla çözülmüş. Oyun kesinlikle Monster Hunter oynamaktan sıkılmış oyunculara hitap edecektir, ancak benim gibi Capcom’un yapımlarını hiç sevmemiş kişilere de hitap etme olasılığı var.

En güncel oyun haberleri için Instagram, Twitter ve Google Haberler üzerinden Oyun Dijital’i takip edebilirsiniz. Ayrıca, fikirlerinizi yorumlar kısmından diğer okurlarımızla paylaşabilirsiniz.